" نیبه "

" نیبه "

شیون فومنی

دس دسی تنگه نوکون تی چومه بادامی نیبه

ئه لعاب ایسفرزه امرأ تی کوکو شامی نیبه

فیلی امرأ صحرا دامانه نشأ هیسته کودان

تشنگی امرأ امی ستّار زئن خامی نیبه

می مانستن تو اگه بند سلیمان بورسَنی

ده بوزه لافند فارَس گونجه گاوه سهمی نیبه

حرص و جوش خوردَن نوأ می سر اگر بشکفته نا

روسوایی دوست داشتنه شین ، اسم بندامی نیبه

نَهره پیش غافل نوا نیشتَن بدار آبه جیگیر

دریا دونبال سر دوبستن بی سر انجامی نیبه

لخت آیه دونیا ایروز لختم واسی فردا بشه

کیسه کش دلاکه ، دلاکم کی حمامی نیبه

خودنویسه ، جوهر امرأ واسی "کاری" کودَن

ورده امرأ بایزیدم شیخ بسطامی نیبه

اهل زرق و برقه ده بیخود نیه شهری گولاز

کامه ران تا سادگی دیمه ننه کامی نیبه

صد هزار من مثنوی "شیون" دروغ چاپه زنه

مردوم امرأ اگر روراست نبه ، نامی نیبه

gilezakan

بایید امی زبان مادری قدری بدانیم

بایید امی زبان مادری قدری بدانیم

باسلام چندی پیش یکی ازهمشهریان گیلک زبان ساکن درمشهد سوالی ازمن پرسیدکه آیا زبان گیلکی هم میتواند زبان رسمی باشد؟ جواب بدام بله که تانه چرا نتانه خوبم تانه من که ۲۵ سال پیش ازلولمان بوشوم مشهد اویه ساکن ببوستم هنوز گیلکی گب زنمه انام شیمی خدمت بگم می پسر ۲3 سال داره ومی دختر ۲5 هنوزم گیلیکی گب زنده اینم شیمی خدمت عرض بوکونم مدتی ایسه که هروقت به لولمان وکوچصفهان یا اطراف آیم واو اطراف گردم امی گیلک زاکانه دینم که فارسی گب زنه دی ده خودا شاهده خیلی حرص خورم البته فارسی درست ادا نوکونیدی مثلا خایدی بفارسی بگید نمخواهی بیای کیدی (داری نمیای )چی اصراری داریدی که فارسی گب بزنید قدرشیمی زبان مادری بدانید ۱۰ تا ۲۰ تا زبان بلد بیبید ولی شیمی زبان مادری فراموشا نوکونیدهم محلی های گیلک زبان من امی ماران وقتی امی گهواره تکان دائید لالایی خواندید امره گیلکی شعرخواندید

لطفی مشهدمقدس

خواب ومرگ

خواب ومرگ

خواب بیدم صلاة ظهر سفره کنار

مره اشکفته یهو شله پلا

بیلاوارس می نفس هائی وربی جیراشوبوجوار نامو

ولاحسته حصیره مرزا می چنگ

روبه قبله بمانست می دوتا لنگ

هسه می ماره بیدین چی کوداندره

هاچین صحرای دشت کربلا

می ضعیفه ام هفتا خانه اوطرف

همسادیه خبراکودعالم خوسر فوکود

نشا سوزن تاوادان هیره بیجیر

ئی نفر سربرانه ئی نفر بی کتله

جه پیله آدم و زاک و جاغله

امی خانه راه نیه

زای می شین دوساله ی بیدل غم

ایوانه سرخودوماغه فینازیکه والیسه

کوچی تام قنداقه خوشکه چوچوی ماکوی زنه

ممدلی می دست وپا لام هاچین

مردومه چوپ چوپه گوش داندرم

ئی نفر گیه گور به گور

خوشکه داره زنده بو بوجوار شوئی

دویومی روکونه گیه اولیه

خواخوری تی زبانه بمیرم

عزبی می دومم بی گیفته کلا سگ بخورد

سیمی واگرده گیه مست لامست اوموی به خانه شب

چارمی مگویه لب نه جنبانه

پنجمی درازه دیه همیشه قمارکودی نزول دائی

هاتوشیشمی نفر هفتمی هشتمی نهمی دهمی بیستمی

تاکه نوبت فارسیه آخریه

بلانسبت مثل سگ بلابایه خوب نیه بمرده پشته سربگید

هسه هرچه بوشو بیچاره دس ازاه دنیا کوتایه

من هسه دونگم خدایه گم بیدیهی آخره آدم بوستنه

می خون خونه خورداندره بو

مرا واستی ئیتا پایه ویگیرم دکفم اسبزی پاکونانه جان

آخه ماتم ا بیکاره آدمان اشانی که ئی تا هوایه پس دینید

دوتا پادارید دوتام قرضاکونید گوریختانه

اشانی که دوکونید تی مرا گید دونکونیدم تی مرا گید

اشانی که یک شاهی ره سر واونید

اگه آسمان بیشی جه ویشتایی

کورده شاهی هم ترابه دست ندید

هه بیکارآدمان  اشان اشان

اوزان که سربی شام ناهاییم زمین سر

تا گولی چالک دوبوم قرضه میان

قول معروف می دیمه سیلی مرا سرخه کودیم

او روزان اوروزان او روزانه چوکودید؟

هتو فکر وذکردوبوم که ئیدفا شلوغی کناربخورد

راه واکون راه واکون عزرائیل بامو

بی نشته می اوتاقه سرجاکش

ئیتا گول مرا بدستاده گیه بوبکش

می چومان داغلارداره مات ببردیه

بیشتاوستوبوم آخر عزرائیله لب

ئی تا زمین نهه ئیتام به آسمان

انه چشمان میجیک راه دوبو زمینه خاکه واسوخه

هیزره اوتو نبوکه مرا بوگفته بید

گرده مورغانه مانه خنده رو با وقار

جه اشان که مرا دور کوده اید آدم تره

خیلی خیلی بختره

عزرائیل گوله هتوبرم می دوماغه لچکی

ئیدانه عسکی زنم ویریزم بازم می جاسرنی شینم

قن نهاره قن نهار کرا ایوان دره جاروی می مار

می زنانه ام کله آتش دوکوده

پرده پوش کناره خورده ناهه آفتاب دتابه

روبه قبله چیه عزرائیل کیه

آخره بورجه می دیل به سربامو

صاب خانه کرایه خانه ام دیره بابو

اشعار اززنده یادشیون فومنی

تاقبله می شین مردمه من قبله نمایم

تاقبله می شین مردمه من قبله نمایم

سودای چپ و راسته نانم فکرشومایم

فکرشومایم یا شیمی فکرم چیه توفیر

چارچشمی نهی مته به خشخاش که خدایم

توخوبه بیشی اردکه پس دیهات بازار

من دیهاتانه دلواپسه سایه جی گایم

اه خاک نبره نرمی می کله شقی حقه

فواره مانستان هانره سربه هوایم

بی خود مره شاخ شانه کشید شنگول و منگول

هرچی ایسم اگر ده شیمره بز بزهایم

جول جول مرا خوردن نوا دشمن به کمینه

ترسم بمانم تی دیل سر سرده پلایم

گیرم که می شاخانه جیری برمه شیر

بره مانمه تا که شیمی گله سیوایم

وقتی تی سره سایه بده اجنبی دامان

صدتاکلاه می سربمانه بازبی کلایم

می خاکه جه نرمی شاکودن خورشیده سرمه

می مذهبه جا کفره بگم تی خاکه پایم

رسوای جی می گیله اوخان تامتو مازه شهر

وقتی جه هوا غم واره من خنده صدایم

می دیل خوایه هیشکا نید ینم سربه گریبان

خلق هتو قلقا زنه می مرگه رضایم

قبرستان حلواره می عمامه نیه سبز

اه آیه به او آیه شهیدانه صلایم

شیون راه دکف می رفیقه راه تانی بوستن

تاقبله می شین مردمه من قبله نمایم

شعراز شیون فومنی

‏طرز تهیه باقلاقاتق در یک قاب