می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب
می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب

می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب

امام_حسین

امام_حسین

بیقرار توام آنگونه که خودمیدانی

و ز چشمم غم دلتنگی من میخوانی

بی تواحوال دل غمزده بی سامان است

مثل بیدی وسط نیمه شبی طوفانی

اربعین هم نرسیدم به تو اما آقا

"بُعد منزل نبُوَد در سفر روحانی"

ازهمین فاصله ی دور:سلام ای ارباب

ای فدای حرمت چشم تر و بارانی

شاعر:محمد_کابلی

اشعار ناب آئینے

shere_aeini

من می بال پرواز فادم.

من می بال پرواز فادم.

که شما عاشق بید وبپرید.

می یادگاری از جنگ ببوسته ایته ویلچر.

تااونه روبنیشم وازدیدن شماها که تانید پر بکشید.

کیف بوکونم

د الان فقط خواب میان دینم.

که بجارسرانه دوستیم.

روخان کولانه واز کونم.

رزینکا امره چی چی نی زنم.

باغان میان درختان فچکم.

تابه والوچه وانجیرواغوذ وکونوس بچینم.

اخ که دوستن زیر باران وامون بخانه ای کی تی مارتی منتظر بو.

چی صفایی داشتی.

 پلاسفره سر نشتیم.

باپلای هیزمی.

وفسنجونی که خودم.

 مرغه دنبال گودبوم وبگیفتوبوم.

کی می جان مار مره نهار چاکونه.

هسه فقط می کارببوسته نیشتن .

وفکروذکراو دوران.

می لذت ا جانفشانی فقط انه.

که اسایش وارامش.

امی زاکان وجاغلان.

دینم وحظ کونم.

خیلی حرف دارم.

می دیل کره ترکساندره.

ولی عیب نداره.

شمره خوبان همشهری وهموطن که دینم.

که امی بالان امره.

بال کشن دردی کیف کونم.

ولی اماهایه از یاد نبرید

کبلا کیجا

کبلا کیجا

راستی برار جان عجب ایامی بو

رینگوی رشت کبلا کیجا نامی بو

ناخلف وشر طلب وخامی بو

آدم بدجنس وناآرامی بو

بیست تومنه واستی ئی تاخون کودی

لاش خوران راضی وممنون کودی  

دارای یک دو سه هزار نوچه بو

قیم هر محله وکوچه بو

صاحب هف زن وچهل بچه بو

پیچا سبیل وکترا مچه بو

بیست تومنه واستی ئی تا خون کودی

لاش خورانه راضی وممنون کودی

ایوار بیدی کبلائی ایلجار بوکود

خلق مرا چنگیزی رفتار بوکود

صد نفرا بزا لت وپار بوکود

روده خلقا خو دس انجار*تسبیح* بوکود

بیست تومنه واستی ئی تا خون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

کیجامنستن لات ولوت کم نوبو

هزار تا قلدر ئی تاآدم نوبو

گوفته می پیرمثل کیجاهیچ کسی

یارو مددکار ها مردم نوبو

بیست تومنه واستی ئی تاخون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

یتیمه زاک و زوکانا -جافاده

مسافروغریبا ماوا- فاده

ضعیف کوشانا رگ وشاهرگ زه ائی

باج سبیلا ایا اویا فاده

بیست تومنه واستی ئی تا خون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

کبلا کیجا با همه سوروسات

داشتی هزاردکان وباغ وحیاط

دولت وقتا فادائی مالیات

تا نوبوهه درگیر اجرائیات

بیست تومنه واسی ئی تا خون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

 ئی سال بهار کبلائی شه انزلی

سه نفرا کوشه بایک صندلی

ازاون ببعد-ماره کوجی ممدلی

گوفته بوخوس کیجا بامو دامبولی*سگ آدم گیر*

بیست تومنه واستی ئی تا خون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

خلاصه اون سال کی بوبو انقلاب

کبلا کیجا پته فوبو روی آب

ممدلی مارکبلائی قبرا بکند

 بوگفت ئی سه کبلاشاهال-قرص خواب؟!!

بیست تومنه واستی ئی تا خون کودی

لاش خورانا راضی وممنون کودی

سروده "روشن فومنی":رشت مهرماه۵۹

کبلا کیجا همانطوری که در شعر نیز آمده بود انسان قداره کش و یاغی بی سر و پایی بود که در اذیت و آزار مردم کوتاهی نمیکرد .

کبلا کیجا در بعد از انقلاب 57 بدست مردم گرفتار شد و در حیاط دادگستری رشت ( چله خانه ) بدار مکافات گرفتار شد

چرا ما جا مانده ایم||||

چرا ما جا مانده ایم||||

پاشاکی ریشه در نام مردشاهیان

و یا همان پیاشاهیان دارد.

این نام افتخاری بود،که درپیشانی این محل،

نقش بسته بود.

اما

سقوط پاشاکی از زمانی آغاز شد

که مالکان ،ازعصایی بنام

کدخدا ها در این محل استفاده کردند

و با چشاندن شرینی ریاست،

پا در سرزمین پیاشاهیان پاشاکی گذاشتند

با ورود مالکان

عده ای از گماشته های آنها

(خادمان خشک نشین)

در این منطقه مهره چینی شدند

واز پلکان مردشاهیان بالا رفتند

وپیوند خویشاوندی برقرارکردند

ونفوذ فرهنگ گماشتگی را،

فراهم ساختند.

نوغاندار گیری از دست رفت

زگه دار گیری فراموش شد

افکار خرده مالکی از یاد و خاطره رفت

وافکار خادمی وارد زندگی مردم  شد.

اگر دنبال رشد و پیشرفت هستی

باید

نگاهی به علی محمدخان های بلوکباش،

شیرعلی  خان های بلوکباش

ومشت غلامعلی خان ها

وحاجی میرزا احمد ها و یا استه غلام ها  داشت.

این را بدان

هرگز

با

پسر مشت حسن باغبان و پسرمشت حسین نوغاندار،

نمی توان.به اوج قله رسید.

سیاهکل

قدمتی کوتاه تر از پاشاکی دارد

ومردمان  دیلمانی آن

به موطن اصلی خود

(بلندی های دیلمان)

عاشق تر بودند.

اما به مقام شهرستانی رسید.

سیاهکل

نه با نگاه این و یا آن

بلکه

با نگاه سرلشکر دیلمی

و یا همان سرگرد دیلمی

ویا همان سناتور دیلمی

به مقام

شهرستانی رسید.

(زیر ساخت با او بود)

توهم  داری بسم الله

نمی شود

با پسر مشت حسن باغبان

و پسرمشت حسین نوغاندار،

به اوج قله و پیشرفت رسید.

علت پس رفت محل ما،دراینجاست

نه.......

موفق باشید.

موسی حیدری پاشاکی

https://t.me/joinchat/DDaM1xbXvvnJuZA-Hs15iw