بایید امی زبان مادری قدری بدانیم

بایید امی زبان مادری قدری بدانیم

باسلام چندی پیش یکی ازهمشهریان گیلک زبان ساکن درمشهد سوالی ازمن پرسیدکه آیا زبان گیلکی هم میتواند زبان رسمی باشد؟ جواب بدام بله که تانه چرا نتانه خوبم تانه من که ۲۵ سال پیش ازلولمان بوشوم مشهد اویه ساکن ببوستم هنوز گیلکی گب زنمه انام شیمی خدمت بگم می پسر ۲3 سال داره ومی دختر ۲5 هنوزم گیلیکی گب زنده اینم شیمی خدمت عرض بوکونم مدتی ایسه که هروقت به لولمان وکوچصفهان یا اطراف آیم واو اطراف گردم امی گیلک زاکانه دینم که فارسی گب زنه دی ده خودا شاهده خیلی حرص خورم البته فارسی درست ادا نوکونیدی مثلا خایدی بفارسی بگید نمخواهی بیای کیدی (داری نمیای )چی اصراری داریدی که فارسی گب بزنید قدرشیمی زبان مادری بدانید ۱۰ تا ۲۰ تا زبان بلد بیبید ولی شیمی زبان مادری فراموشا نوکونیدهم محلی های گیلک زبان من امی ماران وقتی امی گهواره تکان دائید لالایی خواندید امره گیلکی شعرخواندید

لطفی مشهدمقدس

خواب ومرگ

خواب ومرگ

خواب بیدم صلاة ظهر سفره کنار

مره اشکفته یهو شله پلا

بیلاوارس می نفس هائی وربی جیراشوبوجوار نامو

ولاحسته حصیره مرزا می چنگ

روبه قبله بمانست می دوتا لنگ

هسه می ماره بیدین چی کوداندره

هاچین صحرای دشت کربلا

می ضعیفه ام هفتا خانه اوطرف

همسادیه خبراکودعالم خوسر فوکود

نشا سوزن تاوادان هیره بیجیر

ئی نفر سربرانه ئی نفر بی کتله

جه پیله آدم و زاک و جاغله

امی خانه راه نیه

زای می شین دوساله ی بیدل غم

ایوانه سرخودوماغه فینازیکه والیسه

کوچی تام قنداقه خوشکه چوچوی ماکوی زنه

ممدلی می دست وپا لام هاچین

مردومه چوپ چوپه گوش داندرم

ئی نفر گیه گور به گور

خوشکه داره زنده بو بوجوار شوئی

دویومی روکونه گیه اولیه

خواخوری تی زبانه بمیرم

عزبی می دومم بی گیفته کلا سگ بخورد

سیمی واگرده گیه مست لامست اوموی به خانه شب

چارمی مگویه لب نه جنبانه

پنجمی درازه دیه همیشه قمارکودی نزول دائی

هاتوشیشمی نفر هفتمی هشتمی نهمی دهمی بیستمی

تاکه نوبت فارسیه آخریه

بلانسبت مثل سگ بلابایه خوب نیه بمرده پشته سربگید

هسه هرچه بوشو بیچاره دس ازاه دنیا کوتایه

من هسه دونگم خدایه گم بیدیهی آخره آدم بوستنه

می خون خونه خورداندره بو

مرا واستی ئیتا پایه ویگیرم دکفم اسبزی پاکونانه جان

آخه ماتم ا بیکاره آدمان اشانی که ئی تا هوایه پس دینید

دوتا پادارید دوتام قرضاکونید گوریختانه

اشانی که دوکونید تی مرا گید دونکونیدم تی مرا گید

اشانی که یک شاهی ره سر واونید

اگه آسمان بیشی جه ویشتایی

کورده شاهی هم ترابه دست ندید

هه بیکارآدمان  اشان اشان

اوزان که سربی شام ناهاییم زمین سر

تا گولی چالک دوبوم قرضه میان

قول معروف می دیمه سیلی مرا سرخه کودیم

او روزان اوروزان او روزانه چوکودید؟

هتو فکر وذکردوبوم که ئیدفا شلوغی کناربخورد

راه واکون راه واکون عزرائیل بامو

بی نشته می اوتاقه سرجاکش

ئیتا گول مرا بدستاده گیه بوبکش

می چومان داغلارداره مات ببردیه

بیشتاوستوبوم آخر عزرائیله لب

ئی تا زمین نهه ئیتام به آسمان

انه چشمان میجیک راه دوبو زمینه خاکه واسوخه

هیزره اوتو نبوکه مرا بوگفته بید

گرده مورغانه مانه خنده رو با وقار

جه اشان که مرا دور کوده اید آدم تره

خیلی خیلی بختره

عزرائیل گوله هتوبرم می دوماغه لچکی

ئیدانه عسکی زنم ویریزم بازم می جاسرنی شینم

قن نهاره قن نهار کرا ایوان دره جاروی می مار

می زنانه ام کله آتش دوکوده

پرده پوش کناره خورده ناهه آفتاب دتابه

روبه قبله چیه عزرائیل کیه

آخره بورجه می دیل به سربامو

صاب خانه کرایه خانه ام دیره بابو

اشعار اززنده یادشیون فومنی