ماجرای اسب مشت مَم دَ قَه ||||
ماجرای اسب مشت مَم دَ قَه ||||
نام اومحمد ومردم او را مشت مَم دَ قَه(محمدآقا) صدا می زدند
اویک سفرمشهد،درکارنامه اش داشت
وبه همین دلیل،مشتی هم به نام او اضافه شده بود.
مشت مَم دَ قَه،
کُورَّه اسبی داشت که آماده برای پالان گذاری بود
ولی نمی توانست روی آن پالان بگذارد،
هروقت قصد پالان می کرد،
اسبش جُفتک می انداخت وآرام و قرارنداشت.
(کُورَّ به بچه اسبهایی می گفتند،
که آماده برای پالان گذاری بودند)
مشت غلامعلی مردعاقلی بود،
دیدمشت مَم دَ قَه،
درگیر اسبش است
وکُورَّه اسب او
آرام و قرار ندارد
وجُفتک می اندازد
نزدیک شد و گفت:
مشت مَم دَ قَه،
به کُورَّه اسبت جو دادی؟
مشت مَم دَ قَه،گفت،
اصلا و ابدا،
بد جنس دیوانه شده است.
مشت غلامعلی گفت:
جَلفه بیجار بردی؟
گفت:
نه
(جلفه بیجاربه بیجاری می گفتند که
وقتی پا درآن می گذاشتی تا زانو،
فرو می رفت و راه رفتن در آن سخت بود
وهررونده ای را خسته می کرد).
مشت غلامعلی گفت:
هروقت چنین دیدی
جلفه بیجار ببر
وسپس پالان بگذار.
کُورَّه اسبش را به جَلفه بیجار برد
و پالان گذاشت.
همه جنبندگان اینگونه اند،
حتی آدمها.
تو فکر نمی کنی
بچه ات نافرمانی می کند،
نیاز به جَلفه بیجار دارد؟
شخصی به دفتر کارم آمد
و گفت:
جوانم اینجور و آن جوراست
گفتم
نسخه ای
جز
نسخه مشت غلامعلی برایت ندارم.
به او دادم و بعد ازیک ماه،برگشت
وگفت:
عجب درمانی،
راحت شدم.
(باید جوان مشغول باشد)
موسی حیدری پاشاکی
https://t.me/joinchat/DDaM1xbXvvnJuZA-Hs15iw