می گازه خنده نیدین خلوته جاگریه کنم
مردمه حرفا واسی می ظاهره خوب چاکونم
تی وفایه بمیرم ای که می آه ونفسی
می دیله خبرناری نانی چه سخته بی کسی
بمیرم جانه مار تی طمطراقــــه
تی اون نیم ایزگری سوی چراغــــه
بوکودی آمرا تو شاخ شمشــاد
گول عمرا بنی باغ و بولاغــــــه
واگردان:
بمیرم مادر جان برای شان و بزرگیت
برای شمع نیم سوز زندگیت
تو مرا قوی و جوان پرورش دادی (بزرگ کردی)
عمر مثل دسته گلت را در باغها وکشتزار صرف کردی...
"روشن فومنی
نیه هیشکی می حال زار دربند
کره ده اورسفه می نازکه بند
بی نیش می ور تره تا من بنالم
که آدم به گبه حیوان به لافند
---
من وتو چاچ نیه ام دیوارنه سر
علف پشته نیه ام بازارانه سر
امی خونه مرا مستی داره خرس
امه رز بیم نه اما دارارنه سر
---
نیه جز بی نشانی تیره سهمی
همش خون خوردنه شمشیر سهمی
سگه دولتسرا دستک سرایی
موش خلف اتاقه شیرسهمی
-----
می دیله خون دره پاییزه آفتاب
پلد ولگه می دیم تی غصه گرداب
پوتار گید گاب پا چاله دگفته
بوگوفته دنیایا برداندره آب
---
امه پوردانه ره تخته بتاشتیم
ریزه ریحان شیمی راه سر بکاشتیم
امه که دریا دامان پیلابوستیم
ایتا ماهی سفیده ناجی داشتیم
---
وطن تی ماره تی مار ماده شیره
شکاربانانه دس کوهان اسیره
تی غیرت کو مگه تی نازنین مار
جوان پیلا گوده خانه بمیره
---
خروس خوان شی بزه آفتاب فاندر
سیاه ابران تند وتاب فاندر
دوارستاندره عمره مانستان
بتاخته گیفته نهره آب فاندر
واگردانه سره
واگردانه سره!
هزارساله ایشتاوی که بوز
درخته شاته پوستانه به جول کشه
نیهاله تازانه خوره
نیهاله تازه خوشکه به
جه داره جور
خوریشانه تکان دایی
لوچان زه یی
هسا واگاردانه سره
بی جیربامو داره جور
هیزارسال نیگاه کودی تی کاراته
ئی لب بسته
ای گوسفنده چوم دوسته
ئی روز بوشو به ذاره سر
تی دادبه آسمان بوشو
هزارساله ایشتاوی که بوز
نیهاله تازه خوشکه به
هسا واگردانه سره!
اریش سفید به دادبامو؟
پئر؛ تکیه گاهی ایسه کی بهشت اونه پاجیر ننه
اماهمیشه ب جرم پئربودن بایدایستادگی بوکونه
باتمام مشکلات
به تولبخندبزنه تا تو
دلگرمأ بی
« پئرجان ترأدوست دأرم »
loulemancity