می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب
می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب

می دیله گب دره تی چشمانه خواب بره تی خواب مره عالمه آب چره شیون دکفه به به تندوتاب

#بخشودگی در آخرین نفس‌ها

#بخشودگی

در آخرین نفس‌ها

با دست‌های خالی رو به آسمان

که کوله‌بار خویش

بر زمین نهاده‌ایم

و جهان واگذاشته

برهنه از دامنی به دنیا آمدیم

برهنه‌تر، در دامن‌ات به دنیای تو می‌آئیم

بی‌خویش می‌آئیم

و اینک می‌دانیم

از ابتدا

بالیدن و شکفتن

و هر چه بود و نبود

به بوی تو بود

از ابتدا

تا این دقایق سبک آخرین

این پروانه‌گی

در فرصت میان آمدن و رفتن

تنانه در پیله‌ی خواهش‌ها دم زدیم

و روزگار را

از های و هوی گردش خونی بسته و گرم آکندیم

وهیچ، هیچ ندانستیم

تمام غفلتی تنیده‌ایم

اکنون

ای..‌ روشنای دیر رسیده‌ی دانایی!

استاد سیدمحمدرضا روحانی رانکوهی

از مجموعه‌شعر؛: «این‌جا که او»

مفاخرگیلان

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.