شعر_گیلکی
شعر_گیلکی
دیوانه کونه آدمه تی خانه گولابدان
لنگِ ایدانه چاییه می قوری و قابدان
هرکس ایجوری دنیا جا خو ساما فاگیفته
تو عینِ مگز، اویدانه عینِ ایتا لابدان
وختی ج تو پیلدانه ترا دنیا بیگاده
بیکار بینیشن تی دسه هرگز نوا تاب دان
نقلِ تی بخیلی مره یاده ، آخه کافر
مرغا به خدا کشتنِ موقو وسی آب دان
دوست و رفقِ کینه جا می کار دِ تمامه
دشمن مِره بیخود نواتی چاقویا ساب دان
فرامرز ریحان صفت